MS 253 yılında I. Valerianus imparator olduğunda, oğlu Gallienus, Roma İmparatorluğu'nun sıkıntılı dönemlerinde babasına yardımcı olmak üzere ikinci Augustus olarak atandı. Valerianus, yakın zamanda Antakya'yı fetheden ve Ermenistan'ı yeniden ele geçiren Sasani Perslerini geri püskürtmek amacıyla hemen Doğu'ya doğru yürüdü. Bu, Gallienus'u Batı'yı Cermen istilalarına karşı savunmak zorunda bıraktı. MS 258'de, çok sayıda Alemanni, Frank ve Juthungi'nin Ren sınırını geçmesiyle felaket yaşandı, bunlardan bazıları İtalya'yı terörize etmek için Alpler'den geçti. MS 259 yılında, Cermen kabilelerinin büyük miktarda ganimet yüküyle yarımadadan çekilmeleri sırasında, Gallienus'un kuvvetleri tarafından Mediolanum [Milano] Muharebesi'nde yenilgiye uğratıldılar. Bu, aslında içi boş bir zaferdi; zira Gallienus'un ordusu aslında İtalya'yı işgalden kurtarmamış, sadece Alemannilerin ele geçirdikleri her şeyle birlikte ayrılmalarını engellemişti.
Aslında, Roma'nın kendisi yağmadan sadece Senato'nun şehrin surlarını savunmak için aceleyle kendi ordusunu toplaması sayesinde kurtuldu. Bu eylem Gallienus'un Senato'dan şüphelenmesine ve ardından İmparator'un senatörlerin askeri komutalarda bulunmasını yasaklamasına yol açmıştır. Bu yasak, Senato ile olan eski iyi ilişkisini bozdu. Alemannilerin yenilgisinden sonra daha ciddi sorunlar ortaya çıktı. Geri çekilen Juthungilere karşı başarılı bir ikincil eylemden sonra ganimetlerin dağıtımıyla ilgili bir anlaşmazlık, komutan Postumus'un Augustus [İmparator] unvanını talep etmesi ve Galya İmparatorluğunu kurması için bir bahane olmuştur.
Gallienus için durum MS 260'larda daha da vahim bir hal alacaktı. Valerianus doğuda derinleşen bir krize odaklanırken oğlunu çökmekte olan Ren sınırını savunması için kuzeye gönderdi. Gotlar bazı Roma gemilerine el koymuşlardı ve Küçük Asya'yı istedikleri gibi yağmalıyorlardı, aynı zamanda yeniden canlanan Büyük Şapur olarak bilinen Sasani Pers Kralı I. Şapur doğu sınırını geçmiş ve Antakya'yı yağmalamıştı. Valerianus büyük bir lejyoner kuvveti topladı [70.000 kişi] ve MS 255'te doğuya doğru yürüdü. Gotları geri çekilmeye zorladıktan sonra, sonraki dört yılını Suriye çölünde Şapur'u kesin bir savaşa zorlamak için sonuçsuz bir çabayla sefere çıktı. 259'da Valerianus, Türk-Suriye sınırına yakın olan antik Edessa şehrine ulaştı. MS 260'ta, Roma ordusu salgın hastalık ve bitkinlikle zayıflamışken 260'ın başlarında Valerianus, Edessa Muharebesi'nde [Şanlıurfa] feci bir şekilde yenildi ve sağ kalan askerlerle birlikte Roma İmparatorluğu'nun esir alınmış tek imparatoru olarak Valerianus esir alındı.
Bu eşi benzeri görülmemiş bir felaketti ve İmparatorluğun en karanlık saatini işaret ediyordu. Gallienus babasını kurtarmaya isteksizdi veya gelemedi ve imparator Valerianus, Şapur'un ayak dayanağı olarak hizmet etmeye zorlanmak gibi aşağılanmalara katlandığı uzun yıllar boyunca onur kırıcı bir esaret altında kalmıştır. Ayrıca imparatorluk halkına veba yayıldı ve isyanlar yaygınlaştı.
Gallienus'un Postumus'u yenmek için yapılan iki girişim tam bir başarısızlıkla sonuçlandı ve MS 262'de Mısır valisi Lucius Mussius Aemilianus liderliğindeki bir ayaklanmayı bastırmak gerekti. Aynı zamanda Germen Gotları ve Heruli'ler Tuna sınırını geçtiler ve sonunda Naissus Muharebesi'nde [MS 268] yenilmeden önce anakara Yunanistan'ın çoğunu harap ettiler. Gallienus Germen tehdidiyle meşgulken, Postumus'u gözetlemekle sorumlu Mediolanum'daki [Milano] süvari komutanı Aureolus'un liderliğinde yeni bir isyan çıktı. Gallienus bu yeni gaspçıya karşı yürüdü ve MS 269'da Mediolanum'u kuşattı, ancak bu zamana kadar Gallienus generallerinin hayal kırıklığı ve kızgınlığı kırılma noktasına ulaşmıştı. Kuşatma sırasında imparator Gallienus, akılsızca bir hareketle muhafızlarını yanına almadan çadırını terk etti ve kendi komutanları tarafından öldürüldü.
Paylaşmış olduğumuz aureus kategorisindeki altın sikke Gallienus'un çok sıkıntılı tek başına saltanatı sırasında [MS 260-268] babası olmadan yönetimi devralması vesilesiyle darb edilmiştir. İlk Roma İmparatoru Augustus'un portresinin antik sikkenin arka yüzünde kullanılması ve sikkeyi tanrı Augustus'a ithaf eden etrafındaki lejant dikkate değerdir. Gallienus ve babası Valerianus, ortak saltanat sikkelerinde, yalnızca Augustus veya Trajan'a atıfta bulunabilen bir unvan olan optimus princeps'e atıfta bulunan lejantlar aracılığıyla erken imparatorluğun ihtişamlı günlerine atıfta bulunmuşlardı. Ancak bu örnek antik sikke, Augustus'un ismiyle tasvir edildiği ve çağrıldığı ilk ve tek zamanı temsil eder. Gallienus, kendisini ilk imparator ile ilişkilendirerek, saltanatını imparatorluğa barış ve refah da getirecek bir saltanat olarak göstermeye çalışmıştır.
Sikke ön yüzde imparator Gallienus büstü. Soldan sağa GALLIENVS AVG - Gallienus Augustus : İmparator Gallienus lejantı. Sikke arka yüzde ilk Roma İmparatoru Augustus'un [Octavian] portresi. Soldan sağa DEO AVGVSTO - Deo Augusto: Tanrı Augustus'a lejantı.
Aslında, Roma'nın kendisi yağmadan sadece Senato'nun şehrin surlarını savunmak için aceleyle kendi ordusunu toplaması sayesinde kurtuldu. Bu eylem Gallienus'un Senato'dan şüphelenmesine ve ardından İmparator'un senatörlerin askeri komutalarda bulunmasını yasaklamasına yol açmıştır. Bu yasak, Senato ile olan eski iyi ilişkisini bozdu. Alemannilerin yenilgisinden sonra daha ciddi sorunlar ortaya çıktı. Geri çekilen Juthungilere karşı başarılı bir ikincil eylemden sonra ganimetlerin dağıtımıyla ilgili bir anlaşmazlık, komutan Postumus'un Augustus [İmparator] unvanını talep etmesi ve Galya İmparatorluğunu kurması için bir bahane olmuştur.
Gallienus için durum MS 260'larda daha da vahim bir hal alacaktı. Valerianus doğuda derinleşen bir krize odaklanırken oğlunu çökmekte olan Ren sınırını savunması için kuzeye gönderdi. Gotlar bazı Roma gemilerine el koymuşlardı ve Küçük Asya'yı istedikleri gibi yağmalıyorlardı, aynı zamanda yeniden canlanan Büyük Şapur olarak bilinen Sasani Pers Kralı I. Şapur doğu sınırını geçmiş ve Antakya'yı yağmalamıştı. Valerianus büyük bir lejyoner kuvveti topladı [70.000 kişi] ve MS 255'te doğuya doğru yürüdü. Gotları geri çekilmeye zorladıktan sonra, sonraki dört yılını Suriye çölünde Şapur'u kesin bir savaşa zorlamak için sonuçsuz bir çabayla sefere çıktı. 259'da Valerianus, Türk-Suriye sınırına yakın olan antik Edessa şehrine ulaştı. MS 260'ta, Roma ordusu salgın hastalık ve bitkinlikle zayıflamışken 260'ın başlarında Valerianus, Edessa Muharebesi'nde [Şanlıurfa] feci bir şekilde yenildi ve sağ kalan askerlerle birlikte Roma İmparatorluğu'nun esir alınmış tek imparatoru olarak Valerianus esir alındı.
Bu eşi benzeri görülmemiş bir felaketti ve İmparatorluğun en karanlık saatini işaret ediyordu. Gallienus babasını kurtarmaya isteksizdi veya gelemedi ve imparator Valerianus, Şapur'un ayak dayanağı olarak hizmet etmeye zorlanmak gibi aşağılanmalara katlandığı uzun yıllar boyunca onur kırıcı bir esaret altında kalmıştır. Ayrıca imparatorluk halkına veba yayıldı ve isyanlar yaygınlaştı.
Gallienus'un Postumus'u yenmek için yapılan iki girişim tam bir başarısızlıkla sonuçlandı ve MS 262'de Mısır valisi Lucius Mussius Aemilianus liderliğindeki bir ayaklanmayı bastırmak gerekti. Aynı zamanda Germen Gotları ve Heruli'ler Tuna sınırını geçtiler ve sonunda Naissus Muharebesi'nde [MS 268] yenilmeden önce anakara Yunanistan'ın çoğunu harap ettiler. Gallienus Germen tehdidiyle meşgulken, Postumus'u gözetlemekle sorumlu Mediolanum'daki [Milano] süvari komutanı Aureolus'un liderliğinde yeni bir isyan çıktı. Gallienus bu yeni gaspçıya karşı yürüdü ve MS 269'da Mediolanum'u kuşattı, ancak bu zamana kadar Gallienus generallerinin hayal kırıklığı ve kızgınlığı kırılma noktasına ulaşmıştı. Kuşatma sırasında imparator Gallienus, akılsızca bir hareketle muhafızlarını yanına almadan çadırını terk etti ve kendi komutanları tarafından öldürüldü.
Paylaşmış olduğumuz aureus kategorisindeki altın sikke Gallienus'un çok sıkıntılı tek başına saltanatı sırasında [MS 260-268] babası olmadan yönetimi devralması vesilesiyle darb edilmiştir. İlk Roma İmparatoru Augustus'un portresinin antik sikkenin arka yüzünde kullanılması ve sikkeyi tanrı Augustus'a ithaf eden etrafındaki lejant dikkate değerdir. Gallienus ve babası Valerianus, ortak saltanat sikkelerinde, yalnızca Augustus veya Trajan'a atıfta bulunabilen bir unvan olan optimus princeps'e atıfta bulunan lejantlar aracılığıyla erken imparatorluğun ihtişamlı günlerine atıfta bulunmuşlardı. Ancak bu örnek antik sikke, Augustus'un ismiyle tasvir edildiği ve çağrıldığı ilk ve tek zamanı temsil eder. Gallienus, kendisini ilk imparator ile ilişkilendirerek, saltanatını imparatorluğa barış ve refah da getirecek bir saltanat olarak göstermeye çalışmıştır.
Sikke ön yüzde imparator Gallienus büstü. Soldan sağa GALLIENVS AVG - Gallienus Augustus : İmparator Gallienus lejantı. Sikke arka yüzde ilk Roma İmparatoru Augustus'un [Octavian] portresi. Soldan sağa DEO AVGVSTO - Deo Augusto: Tanrı Augustus'a lejantı.