Roma İmparatorluğu Nero Sikkeleri

Nero Sikkeleri

ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ Ο ΡΩΜΑIΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΝΕΡΩΝ

Nero Claudius Caesar Augustus Germanicus
Nero, Roma'nın 5. imparatoru ve Augustus [Jül Sezar'ın evlatlık oğlu] tarafından kurulan Roma'nın ilk hanedanı Julio-Claudianların sonuncusudur. Nero, gaddarlığı ve sefahatiyle nam salmış, Roma'nın en rezil yöneticilerinden biri olarak bilinir. MS 54'te henüz 16 yaşında iktidara geldi ve 30 yaşında ölmüştür.

MS 37'de doğan Nero'nun iktidara giden yolu benzersizdir. Annesi Genç Agrippina'nın manevraları sayesinde İmparator Claudius tarafından evlat edinildi ve Claudius'un ölümü üzerine henüz 16 yaşındayken tahta çıkmıştır. MS 54'te Roma imparatorluk tahtına yükseldi ve çağdaşlarını hem büyüleyen hem de dehşete düşüren çalkantılı bir saltanat başlatmıştır. Başlangıçta genç ve gelecek vaat eden bir imparator olarak algılanan Nero'nun ilk yıllarına görece istikrar damgasını vurdu. Ancak sonraki yılları bir dizi düzensiz ve zalimce eylemlerle karakterize edilmiştir. Pisonian komplosunu acımasızca bastırması ve Hristiyanlara yönelik zulmü, mirasını daha da lekeledi. MS 64'teki Büyük Roma Yangını, sıklıkla Nero'ya atfedilse de bu tarihsel doğrulukla çürütülmüştür.

MS 68'de Nero'nun çalkantılı saltanatı dağıldı ve tüm Roma dünyasını da beraberinde götürdü. Gallia Lugdunensis valisi Gaius Julius Vindex, imparatoru devirmek için tehlikeli ama sonuçta başarısız bir isyan başlattı ve bu da Hispania Tarraconensis valisi Servius Sulpicius Galba'nın tahta çıkmasının yolunu açmıştır. Haziran ayında, Praetorian Muhafızları da Galba'yı desteklediğinde, Senato Nero'yu devletin düşmanı ilan etti ve onu başkentten kaçmaya zorladı. Kaçacak hiçbir yer olmadığını anlayan talihsiz imparator Nero intihar etti ve Galba'yı Neronian çağının aşırılıklarının kurtarıcısı olarak Roma'ya girmeye bıraktı. Ölümünün ardından, Nero'nun hatıraları kınandı [Damnatio Memoriae adı verilen bir uygulama] ve imparatorun resimleri yok edildi, kaldırıldı veya yeniden düzenlenmiştir.

Tarih Nero'yu sık sık bir zorba ve beceriksiz bir hükümdar olarak tasvir etse de, bazı anlatılar sansasyonel veya siyasi amaçlıdır. Örneğin, onun Roma yangını sırasında keman çaldığı fikri tarihsel doğrulukla çürütülmüştür. Tarihçi Tacitus'a göre Nero'nun yangına tepkisi övgüye değerdi; Yangın haberini duyan Nero, bir yardım çalışması organize etmek için Antium'dan Roma'ya döndü. Bunun masraflarını kendi fonlarından ödedi ve yangın kurbanlarının aranması ve kurtarılmasına kişisel olarak katıldı ve korumaları bile olmadan günlerce enkaz arayarak geçirdi. Evsizlere barınak sağlamak için saraylarını açtı ve hayatta kalanların açlıktan ölmesini önlemek için gıda malzemelerinin dağıtılmasını sağladı. Yangının ardından Nero, yeni bir şehir planını kullanarak büyük bir yeniden inşa çalışması başlatmıştır [Örn. evler aralıklarla ve tuğladan inşa edildi]. Şehri yeniden inşa etmenin maliyeti çok yüksekti ve devlet hazinesinin sahip olmadığı fonları gerektiriyordu. Bu nedenle Nero, İmparatorluk tarihinde ilk kez Roma para biriminin değerini düşürerek denarius'un ağırlığını düşürdü. Ayrıca gümüşün saflığını da %99,5'ten %93,5'e çekti ve Aureus'un [Altın sikke] ağırlığı da düşürülmüştür. Nero'nun düşüşü, Flavian hanedanının yolunu açan kaotik Dört İmparator Yılı'nın başlangıcı olacaktı. Nero'nun ölümünden sonra iç savaş çıktı. Sözde Dört İmparator Yılı'nın [MS 69] sonunda, Vespasianus imparator oldu ve yeni bir hanedan olan Flavianlar hanedanını kurdu.