Brettii Antik Kenti Sikkeleri

Brettii Antik Kenti - BΡETTIΩN​

Brettii, MÖ dördüncü yüzyılın ortalarında güney İtalya'da ortaya çıkan yerli bir İtalyan halkıydı. Antik yazarlar onları, bölgenin engebeli dağlarında sığınak aradıktan sonra bir araya gelen isyan eden köleler ve çeşitli kaçaklardan oluşan bir grup olarak tanımlamaktadır. Bruttium halkı hakkında çok az şey bilinmesine rağmen, onlara atıfta bulunan az sayıdaki kaynak, onların özellikle ilk başta Yunan kolonicilerle, sonra diğer İtalyan kabileleriyle ve daha sonra da Romalılarla olan etkileşimlerinde çalkantılı bir yaşam sürdüklerini öne sürer.

Strabon, Brettii halkını kuzeydeki komşuları Lucanialıların eski köleleri olarak tanımlar ve onlara karşı ayaklanıp özgürlüklerini aldıklarını söylüyor [Geographica, vi.1.4]. Ayrıca Brettii adının Lucania lehçesinde isyancılar anlamına gelen kelimeden geldiğini söylemektedir. Yunan tarihçi Diodorus Siculus, Strabon'un Brettii halkının kökenlerine dair bu görüşü açıkça doğrular ve Brettii'yi, MÖ 4. yüzyılın ortalarında güney İtalya'nın o bölümünde tesadüfen toplanan, belki de kendiliğinden saldırılara müsait dağlık araziden etkilenen ve yakındaki Yunan polislerinin ve Lucanian yerleşimlerinin sakinlerini kızdırmaya ve onlara saldırmaya başlayan kaçak köleler olarak tasvir etmektedir. Strabo'dan nüanslı bir farklılıkla, Yunan tarihçi Diodorus, Brettii isminin türediğini iddia ettiği yerel Lucanian kelimesinin kaçak köleler anlamına geldiğini belirtiyor [Biblioteca Historica, xvi.15]. MS 6. yüzyılda yazan Stephanus, Brettii veya Bruttii isminin komşularının ve eski efendilerinin aşağılayıcı yerel dilinden değil, Herakles'in bir oğlundan ve onun soyundan geldiğini iddia ettikleri Bruttus adlı sevgililerinden birinden geldiğini ileri sürer.

Bununla birlikte, bu insanların çoğunun Yunan şehirlerinin ve kuzeydeki diğer yerli grupların egemenliğinden kaçan yerli Oenotrialılar veya Pelasglar olması daha olasıdır. MÖ üçüncü yüzyılın ortalarında, artık Brettii olarak bilinen bu dağınık insan topluluğu, Consentia, Medma, Hipponium, Terina ve Thurium'un önemli darphaneleri de dahil olmak üzere Laos Nehri'nin güneyindeki İtalya'nın çoğunda baskın güç haline gelmişti [Diodorus XVI.15; Strabo VI]. Ancak yükselen güçleri, sonunda bölgelerindeki Roma otoritesinin genişlemesiyle kontrol altına alınmıştır. MÖ 280'lerde, sonuçsuz kalan bir macera olan komşuları Lucanianlarla Roma'ya karşı birleştiler. Kısa bir süre sonra, Roma'ya karşı savaşında Pyrrhos'a yardım ettiler, bu başarısız bir girişimdi ve bu da Romalıların Epiran liderini yendikten sonra Brettianlara karşı çatışmayı sürdürmesiyle sonuçlanmıştır. Brettian'lar Romalılara boyun eğdiler, ancak Hannibal'in Roma'ya karşı kazandığı başarılar karşısında, İkinci Pön Savaşı sırasında Roma'nın düşmanıyla tekrar ittifak kurmuşlardır [Livy XXII. 61].

Bu çatışmada, Brettian'lar Kartaca ile ittifaka tamamen yatırım yaptılar, böylece Bruttium bölgesinin tamamı gerçek bir Pön kalesi haline geldi ve Brettian antik sikkelerinin tüm serisi bu savaş sırasında darb edilmiştir. Ancak, Brettii bir kez daha kaybeden tarafı destekledi ve bu sefer Romalılar, Brettianların kendilerini tehdit etme yeteneğini daha fazla ezmeye kararlıydı. Hannibal'in yenilgisinin ardından Romalılar, yıllık askeri konuşlandırmalar ve Tempsa, Kroton ve Vibo Valentia'da üç koloni kurarak Bruttium'u boyunduruk altına almışlardır [Livy XXXIV. 45 ve XXXV. 40]. Romalılar tarafından fethedilen diğer İtalyan topluluklarının aksine, Brettii'ler de Roma müttefiki olarak kabul edilmediler ve Roma ordusunda görev alamadılar [Appian, Annib. 61]. Bundan sonra Brettii hakkında çok az şey biliniyor, ancak MÖ 1. yüzyılın başlarından ortalarına kadar Bruttium, Spartacus'un isyanı ve Sextus Pompey ile Octavian arasındaki savaş sırasında daha da harap olmuştur [Plut. Crass. 10-11; Appian, BC IV. 86, V. 19 ve 91].