Bitinya Krallığı Prusias I Cholus Sikkeleri

Bitinya Krallığı I Prusias Cholus - ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΠΡΟΥΣΙΟΥ​

İlk hanedanlar Zipoetres, I. Nikomedes ve Ziaelas [Ziailas] hakkında, savaşa ve yağmalamaya olan açık sevgileri dışında nispeten çok az şey bilinmektedir. Yaklaşık olarak MÖ 230'den MÖ 182'ye kadar hüküm süren, Bursa şehrinin kurucusu [Prusa ad Olympum olarak anılan şehir Olympum/Olympos [Uludağ] eteğinde kurulmuş Prusias'ın kentini ifade etmektedir] Bitinya'nın dördüncü bağımsız kralı I. Prusias, Bitinya'nın üçüncü kralı Ziaelas'ın oğluydu. I. Prusias, Makedonya kralı V. Philip'in arkadaşı ve müttefiki ve hanedanının bağımsız bir politika izleyebilen son kralıydı. I. Prusias, bir kuşatma sırasında meydana gelen bir yaralanma nedeniyle topal veya sakat anlamına gelen Cholos [ΧΩΛΟΣ] lakabını almıştır. Prusias topal bir hükümdar olmaktan çok uzaktı ve pek çok savaşında Bitinya topraklarını önemli ölçüde başarıyla genişletmiştir. Onun hükümdarlığı döneminde Bitinya Krallığı en büyük genişlemesini yaşamıştır.

Byzantium'la [Byzantion] yapılan savaştan ve 216'da işgalci Keltlere karşı kazandığı ünlü zaferden sonra, politikası Makedonya ile dostluk ve Bergama'ya karşı düşmanlık etrafında şekillenmiştir. Makedonya kralı V. Philip, Bergama Krallığı ile yaptığı savaşta kendisine yardımlarından dolayı I. Prusias'a MÖ 202'de sırasıyla Cius [Kios] ve Myrleia limanlarını verdi. Bu iki antik kentin ismi I. Prusias tarafından Cius [Kios] Prusias ad Mare olarak ve Myrleia:Apameia [Karısının ismi] olarak değiştirilmiştir. 198'de Bergama Kralı I. Attalus'tan Phrygia [Firigya] Epiktetos'u ve Herakleia Pontika'dan Karadeniz kıyısındaki Cierus ve Tieum'u alarak Bitinya topraklarını genişletti. Romalı general Scipios'tan [Cornelius Scipio Africanus] güvence aldıktan sonra, Roma'nın III. Antiochos'a karşı savaşında tarafsız kaldı, ancak daha sonra Frigya'yı Bergama Kralı II. Eumenes'e iade etmesi yönündeki talep, kaybettiği bir savaşa [188-183] yol açmıştır.

Ayrıca I. Prusias, Roma'yı ele geçirmeye kıl payı yaklaşan Kartacalı General Hannibal'ın yardımıyla Galatlara ve Bergama Attalid Krallığı'na karşı başarıyla savaşlar yürütmüştür. Hannibal, MÖ 195'te Kartaca'dan Sur'a kaçtı. Daha sonra II. Antiochos'un danışmanı oldu. Hannibal'ın itibarından korkan Antiochos, onu Rodos'a karşı bir deniz savaşının başına getirdi. Bir savaşı kaybeden ve gelecekte yenilgiyi gören Hannibal, Romalılara teslim edileceğinden korktu ve Bitinya'ya kaçtı. I. Prusias, Hannibal'e sığınma hakkını verdikten sonra onu teslim olmasını talep eden Romalılara teslim etmek zorunda kalmıştır. Hannibal nefret edilen yaşlı bir adamın ölümünü beklemenin uzun ve sıkıcı olduğunu düşünen Romalıları, sürekli korku ve endişelerinden kurtaralım dedi ve ardından bir yüzüğün üzerindeki mücevherin altında saklamış olabileceği zehri içerek intihar ettiği zaman 65 yaşındaydı. Hannibal, Kralın askerlerinin girişte olduğu haberini aldığında, en gizli çıkış yolunu sağlayan arka kapıdan kaçmaya çalıştı. Bunun da yakından izlendiğini ve her yere muhafızların yerleştirildiğini gördü. Sonra Prusias'a ve ülkesine lanetler yağdırarak ve konukseverlik haklarını koruyan tanrılara kırılan inancını cezalandırmaları için yalvararak zehri içti [Livy, History of Rome].