Bizans İmparatorluğu John III Dukas Vatatzes Sikkeleri

John III Doukas Vatatzes [ΙΩΑΝΝΗΣ Γ ΔΟΥΚΑΣ ΒΑΤΑΤΖΗΣ] - III. İoannis Dukas Vatacis ​

John III Doukas Vatatzes [ΙΩΑΝΝΗΣ Γ ΔΟΥΚΑΣ ΒΑΤΑΤΖΗΣ], belki de tüm yüzyılın, hatta imparatorluğun tarihinin en büyük Bizans hükümdarıdır. Lord Norwich'in sözleriyle, Birlikte [imparator John ve imparatoriçe Irene Laskarina] sayısız hastane, yetimhane ve hayır kurumu kurdular, kiliseler ve manastırlar bağışladılar ve yoksulların rahatlaması için yorulmadan çalışmışlardır. Sanat ve edebiyat teşvik edildi ve oğulları Theodore'un [Theodore Dukas Lascaris] saltanatında gerçekleşecek olan muhteşem kültürel canlanmanın temelleri atıldı. Onun döneminde, Nikaia/Nicaea [İznik] antik kenti, bir nesil boyunca, Konstantinopolis'in bir önceki yüzyılda olduğu gibi Bizans kültürü için aktif bir merkez haline gelecekti. Sonuç olarak, John Vatatzes tebaası tarafından derinden ve içtenlikle sevilmiştir. John III Vatatzes'in ölümünden kısa bir süre sonra aziz ilan edilmesi ve bugün bile memleketi Didymoteicho'da [Dimetoka] aktif olarak saygı görmesi boşuna değildir.

Konstantinopolis 1204'te Dördüncü Haçlı Seferi sırasında Latin egemenliğine girdiğinde, eski Bizans İmparatorluğu'nun siyasi ve askeri unsurları dağılmıştı, ancak eski krallıktaki Yunanca konuşanlar Konstantinopolis'in Yunan Ortodoks imparatorluğunun merkezi olarak yeniden canlanmasını görme arzularını asla kaybetmediler. Eski Bizanslılar birden fazla kez imparatorluklarını yeniden kurmayı vaat eden Yunanca konuşan bir hükümdarı birden fazla kez desteklediler. Bu adaylardan biri de 1230'dan sonra Bulgar, Latin ve Epirli tebaasını büyük davasına çeken İznikli [Nicaea] III. John Doukas Vatatzes'ti.

Bizans İmparatoru John III Doukas Vatatzes [ΙΩΑΝΝΗΣ Γ ΔΟΥΚΑΣ ΒΑΤΑΤΖΗΣ], 1222'de İznik İmparatorluğu'nu yönetmeye başladı ve 1246'da Selanik'te de hüküm sürmeye başladı ve 1254'teki ölümüne kadar tüm bu toprakları elinde tuttu, ölümünden sonra tek oğlu Theodore Dukas Lascaris onun yerini almıştır. Düşmanlarının çokluğu göz önüne alındığında John III Doukas Vatatzes etkili bir yöneticiydi ve Latinleri Küçük Asya'dan kovmada ve Konstantinopolis İmparatorluğu'nu zayıflatmada başarılı olmasına rağmen başkenti geri alamadı ve 1261 yılına kadar Latin egemenliğinde kaldı.

İmparator John III Doukas Vatatzes'in başarıları arasında Demetrius Angelus Dukas'ı yenmesi de vardı; bu sayede 1246'da Selanik'te bulunan rakip Yunan imparatorluğunun komutasını ele geçirdi. Bu, Epirus'lu Michael II Komnenus Dukas'ın [yaklaşık 1230-67] İzniklilere karşı Latinlerle ittifak kurmasına neden oldu; ancak 1248 ile 1250 yılları arasında rakipler, John III Doukas Vatatzes'in Michael II'yi imparator olarak tanıdığı ve karşılığında Michael II'nin Epirus'ta despot [∆ΕΣΠΟΤΗΣ/Despotes] olarak kalmasına izin verilen bir anlaşmaya varmışlardır. Yunanca ∆ΕΣΠΟΤΗΣ/Despotes kelimesi, Latince Dominus'a kabaca eşdeğerdir ve dolayısıyla basitçe Lord anlamına gelir.

Ancak 1248 yılında II. Michael, kızı Anna'yı Achaea Prensi II. William'a siyasi bir evlilik teklifinde bulunmuştu ve Michael, bu ittifakı III. John'a karşı olan yükümlülüklerinden daha üstün tutuyordu. Böylece, 1252/3 kışında III. John, II. Michael ve amcası, kör eski imparator Theodore Comnenus Ducas'a karşı sefere çıktı. Bu vesileyle, Bulgaristan'ın Peloponezli Jacob tarafından III. John için ünlü bir panegirik [ölümsüz ya da yüceltilmiş söz] bestelenmiştir.

Bu dönemin en önemli antik sikkeleri, Magnesia'daki [Aydın,Germencik,Tekinköy] ana darphanesinde onlarca yıl boyunca altın, gümüş ve bakır antik sikkeler üreten ve daha sonra Selanik'teki darphaneyi de ekleyen ve İmparatorluğun Avrupa eyaletleri için çok miktarda antik sikke sağlayan John III'ün antik sikkeleridir.