Sextus Pompey, babası Gnaeus Pompeius Magnus'un [Büyük Pompey] Roma'nın önde gelen generali olarak yükselişi sırasında reşit oldu. Babası Büyük Pompey'in MÖ 48 yılının Ağustos ayında Farsalus'ta Julius Sezar tarafından yenilmesi ve aynı yılın ilerleyen zamanlarında Mısır'da haince öldürülmesinden sonra genç Sextus Pompey, İspanya'da Sezar'a karşı Pompeius direnişine katıldı. Sezar'ın 15 Mart MÖ 44 yılında suikasta uğraması, senatonun kontrolünün kısa bir süreliğine canlanmasına yol açtı ve bu sırada Sextus Pompey, Güney Galya'daki Massalia'ya [Marsilya] taşındı.
Sezar'ın ölümünün ardından MÖ 43 yılının Nisan ayında Senato Sextus Pompey'i Roma filosunun komutanı olarak atadı ve Sextus'a Praefectus Classis Et Orae Maritimae : Filo ve Deniz Kıyıları Başkomutanı unvanını vermiştir [Bu lejant altta paylaşmış olduğumuz antik sikke üzerinde yer alır: PRÆF CLAS ET ORÆ MARIT EX SC]. Terfisi üç ay sonra geri alınsa da, Sextus Pompey Sicilya'yı ele geçirmekte vakit kaybetmedi ve sonraki ayları, Roma'nın Sezar'ın siyasi mirasçıları olan Triumvirler [üçlü yönetim] Mark Antony [Marcus Antonius], Octavian [Augustus] ve Lepidus'un etkisi altına girmesine rağmen adada zaptedilemez bir güç üssü inşa etmekle geçirdi. Triumvirler Sezar'ın suikastçılarını avlarken, Sextus Pompey bir korsan kralı olarak neşeli bir hayat yaşadı ve filosunu kullanarak uzaklara ve geniş alanlara baskınlar düzenledi.
Sextus Pompey, İtalya'yı abluka altına alabileceği ve yasaklardan kaçanlara güvenli bir sığınak sağlayabileceği güçlü bir üs kurdu. Gelişmelerden alarma geçen Octavianus [Augustus], durumu ele alması için Salvidienus Rufus komutasındaki bir deniz filosunu gönderdi ancak Salvidienus, Rhegium açıklarında yenilgiye uğratılmıştır. Bu savaşın ardından Sextus Pompey, İmperator İterum [Yeniden/Yine İmparator] unvanını aldı. Sextus Pompey, MÖ 36'daki ölümüne kadar ikinci üçlü hükümdarlığa karşı cumhuriyetçi mücadeleyi sürdürmüştür. MÖ 36'da Octavian'ın [Augustus] yetenekli bir generali olan Marcus Vipsanius Agrippa, Sextus'un donanmasını Messina açıklarında bozguna uğratmıştır. Yenilgiden sonra Küçük Asya'ya İyonya'nın en önemli antik kenti olan, günümüz Aydın - Didim ilçesine bağlı olan Balat köyü sınırları içerisinde bulunan Miletos - Milet antik kentine kaçan Sextus Pompey burada yakalanmış ve MÖ 35'de Mark Antony'nin emriyle yargılanmadan idam edilmiştir.
Sextus Pompey, bir Cumhuriyetçi mitinge gerçek bir hayat verebilecek büyük bir figür ya da ilham verici bir lider değildi. Aslında Akdeniz'i korsanlardan temizleyen Büyük Pompey'in oğlu, bir nevi korsan krala dönüşen bir maceracıydı.
Paylaşmış olduğumuz denarius kategorisindeki antik sikke, Sextus Pompey'in Sicilya'daki korsanlık dönemine ait olup antik sikkenin ön yüzü babası Büyük Pompey'i onurlandırırken, antik sikkenin arka yüzü ise deniz tanrısı Neptün tasviri ile birlikte, ebeveynlerini Etna Yanardağı'nın patlamasından kurtaran ve evlat sevgisinin sembolü haline gelen yarı efsanevi Katanyalı ikizler Anapios ve Amphinomus'u tasvir eder. Antik sikke üzerinde Büyük Pompey ile Anapios ve Amphinomus'un tasvirlerinin birlikte kullanması, kişinin ailesine karşı sıkı bir pietas [Dindarlık] göstermesi gibi çok saygı duyulan bir Roma erdemine işaret eder.
Sicilya'daki Katanya'dan Amphinomos ve Anapios kardeşler, MÖ 693'te Etna Yanardağı'nın patlaması sırasında yaşlı ebeveynlerini omuzlarında taşımışlardı. Ailenin, dünyadaki bütün mallarını feda ederek yaptığı bu fedakarlık, tanrıları çok sevindirdi ve etraflarındaki ateşlerin dağılmasını sağlayarak ailenin zarar görmeden kurtulmasını sağladılar [Efsaneye göre, Tanrılar sayesinde lav ikiye bölündü ve böylece dördü kurtulmuştur]. Her iki genç adam da pietas [Dindarlık] sembolü olarak kullanılmıştır. Ailevi dindarlık, atalarına [Ailenin ruhları] tapan ve kendilerini, Yunanlılar tarafından yağmalanan Truva'dan ailesini kurtaran Aeneas'ın soyundan gelenler olarak gören Romalılar için son derece kutsaldı. Roma şehrini kuran Remus ve Romulus, Aeneas'ın yani Truva soy ağacının soyundan gelmektedir. Aenas'ta babası Ankhises'i yıkılan Truva kentinden sırtında taşıyrak kurtarmıştır [bkz. alttaki sikke].
Bu iki kardeşin öyküsü o kadar güçlü bir etki yaratmıştır ki, Virgilius'un en seçkin karakteri olan dindar Aeneas'ı tanımlamasında etkili olmuştur. Uzun bir yolculuğun ardından Truva'yı terk ederek Roma kentinin temellerini atan, Kral Ankhises ile Aphrodite'nin oğlu ve Troya kahramanlarından Aeneas. Virgil'in Pius ve Aeneas adlı eseri, dini tutumunda, vatanseverlik misyonunda, baba, oğul ve yoldaşlarıyla olan ilişkilerinde Roma idealini önemli ölçüde ifade etmektedir.
Bu iki Sicilyalı kardeşten, iyi oğulların varlıklarının dünyevi kısımlarına karşı her zaman besledikleri o adanmış sevginin temsilcisi olan Romalı epik şair ve romancı Cornelius Severus, Etna Dağı'na gönderme yaparak kendini şöyle ifade eder:..Amphinomus fraterque pares sub munere fortes, Cum jam vicinis streperent incendia tectis, Accipiunt pigrumque patrem, matremque senilem: Amphinomus ve kardeşi, görevlerini yerine getirirken aynı derecede cesur davrandılar, alevler komşu evlere tehditlerini fısıldarken, bitkin babalarını ve yaşlı annelerini kurtardılar.
Sezar'ın ölümünün ardından MÖ 43 yılının Nisan ayında Senato Sextus Pompey'i Roma filosunun komutanı olarak atadı ve Sextus'a Praefectus Classis Et Orae Maritimae : Filo ve Deniz Kıyıları Başkomutanı unvanını vermiştir [Bu lejant altta paylaşmış olduğumuz antik sikke üzerinde yer alır: PRÆF CLAS ET ORÆ MARIT EX SC]. Terfisi üç ay sonra geri alınsa da, Sextus Pompey Sicilya'yı ele geçirmekte vakit kaybetmedi ve sonraki ayları, Roma'nın Sezar'ın siyasi mirasçıları olan Triumvirler [üçlü yönetim] Mark Antony [Marcus Antonius], Octavian [Augustus] ve Lepidus'un etkisi altına girmesine rağmen adada zaptedilemez bir güç üssü inşa etmekle geçirdi. Triumvirler Sezar'ın suikastçılarını avlarken, Sextus Pompey bir korsan kralı olarak neşeli bir hayat yaşadı ve filosunu kullanarak uzaklara ve geniş alanlara baskınlar düzenledi.
Sextus Pompey, İtalya'yı abluka altına alabileceği ve yasaklardan kaçanlara güvenli bir sığınak sağlayabileceği güçlü bir üs kurdu. Gelişmelerden alarma geçen Octavianus [Augustus], durumu ele alması için Salvidienus Rufus komutasındaki bir deniz filosunu gönderdi ancak Salvidienus, Rhegium açıklarında yenilgiye uğratılmıştır. Bu savaşın ardından Sextus Pompey, İmperator İterum [Yeniden/Yine İmparator] unvanını aldı. Sextus Pompey, MÖ 36'daki ölümüne kadar ikinci üçlü hükümdarlığa karşı cumhuriyetçi mücadeleyi sürdürmüştür. MÖ 36'da Octavian'ın [Augustus] yetenekli bir generali olan Marcus Vipsanius Agrippa, Sextus'un donanmasını Messina açıklarında bozguna uğratmıştır. Yenilgiden sonra Küçük Asya'ya İyonya'nın en önemli antik kenti olan, günümüz Aydın - Didim ilçesine bağlı olan Balat köyü sınırları içerisinde bulunan Miletos - Milet antik kentine kaçan Sextus Pompey burada yakalanmış ve MÖ 35'de Mark Antony'nin emriyle yargılanmadan idam edilmiştir.
Sextus Pompey, bir Cumhuriyetçi mitinge gerçek bir hayat verebilecek büyük bir figür ya da ilham verici bir lider değildi. Aslında Akdeniz'i korsanlardan temizleyen Büyük Pompey'in oğlu, bir nevi korsan krala dönüşen bir maceracıydı.
Paylaşmış olduğumuz denarius kategorisindeki antik sikke, Sextus Pompey'in Sicilya'daki korsanlık dönemine ait olup antik sikkenin ön yüzü babası Büyük Pompey'i onurlandırırken, antik sikkenin arka yüzü ise deniz tanrısı Neptün tasviri ile birlikte, ebeveynlerini Etna Yanardağı'nın patlamasından kurtaran ve evlat sevgisinin sembolü haline gelen yarı efsanevi Katanyalı ikizler Anapios ve Amphinomus'u tasvir eder. Antik sikke üzerinde Büyük Pompey ile Anapios ve Amphinomus'un tasvirlerinin birlikte kullanması, kişinin ailesine karşı sıkı bir pietas [Dindarlık] göstermesi gibi çok saygı duyulan bir Roma erdemine işaret eder.
Sicilya'daki Katanya'dan Amphinomos ve Anapios kardeşler, MÖ 693'te Etna Yanardağı'nın patlaması sırasında yaşlı ebeveynlerini omuzlarında taşımışlardı. Ailenin, dünyadaki bütün mallarını feda ederek yaptığı bu fedakarlık, tanrıları çok sevindirdi ve etraflarındaki ateşlerin dağılmasını sağlayarak ailenin zarar görmeden kurtulmasını sağladılar [Efsaneye göre, Tanrılar sayesinde lav ikiye bölündü ve böylece dördü kurtulmuştur]. Her iki genç adam da pietas [Dindarlık] sembolü olarak kullanılmıştır. Ailevi dindarlık, atalarına [Ailenin ruhları] tapan ve kendilerini, Yunanlılar tarafından yağmalanan Truva'dan ailesini kurtaran Aeneas'ın soyundan gelenler olarak gören Romalılar için son derece kutsaldı. Roma şehrini kuran Remus ve Romulus, Aeneas'ın yani Truva soy ağacının soyundan gelmektedir. Aenas'ta babası Ankhises'i yıkılan Truva kentinden sırtında taşıyrak kurtarmıştır [bkz. alttaki sikke].
Bu iki kardeşin öyküsü o kadar güçlü bir etki yaratmıştır ki, Virgilius'un en seçkin karakteri olan dindar Aeneas'ı tanımlamasında etkili olmuştur. Uzun bir yolculuğun ardından Truva'yı terk ederek Roma kentinin temellerini atan, Kral Ankhises ile Aphrodite'nin oğlu ve Troya kahramanlarından Aeneas. Virgil'in Pius ve Aeneas adlı eseri, dini tutumunda, vatanseverlik misyonunda, baba, oğul ve yoldaşlarıyla olan ilişkilerinde Roma idealini önemli ölçüde ifade etmektedir.
Bu iki Sicilyalı kardeşten, iyi oğulların varlıklarının dünyevi kısımlarına karşı her zaman besledikleri o adanmış sevginin temsilcisi olan Romalı epik şair ve romancı Cornelius Severus, Etna Dağı'na gönderme yaparak kendini şöyle ifade eder:..Amphinomus fraterque pares sub munere fortes, Cum jam vicinis streperent incendia tectis, Accipiunt pigrumque patrem, matremque senilem: Amphinomus ve kardeşi, görevlerini yerine getirirken aynı derecede cesur davrandılar, alevler komşu evlere tehditlerini fısıldarken, bitkin babalarını ve yaşlı annelerini kurtardılar.