- Katılım
- 4 Şub 2022
- Mesajlar
- 5,358
- Beğeni
- 12,101
Diokletianus Sikkeleri
Gaius Aurelius Valerius Diocletianus | Diocletian
Diocletian, yalnızca Roma İmparatorluğu'ndaki askeri anarşiye son vermesiyle değil, aynı zamanda imparatorluğu batı ve doğu olarak ikiye ayırması ve yirmi yıllık bir saltanattan sonra emekli olabilmesi için düzenli bir ardıllık kurmasıyla da ünlüdür. MS 283'ten itibaren, Carus ve oğlu ve halefi Numerian altında, imparatorluk muhafızlarının [protectores domestici] komutanı olarak hareket etti ve bu imparatorların her ikisinin de ölümünde oldukça şüpheli bir figür olarak görünmüştür.
284 yılında, Perslere karşı yürütülen bir seferin ortasında imparator Carus'un şiddetli bir fırtınanın ardından öldüğü açıklandı. Ölüm sebebi olarak hastalık, şimşek çarpması ya da Perslerle yapılan savaşta aldığı bir yara gibi çeşitli nedenler sıralanmıştır. İmparatorun ölümü üzerine imparatorluk Doğuda Numerian ve Batıda Carinus olmak üzere iki küçük oğlunun ellerine kalmıştır. Kısa süre sonra Numerian, Nikomedia yakınlarında gizemli koşullar altında öldü ve onun yerine Diocletianus imparator ilan edildi. Bu sırada Diocles olan adını Diocletian olarak değiştirdi. 285'te Carinus, Belgrad yakınlarındaki bir savaşta öldürüldü ve Diocletian tüm imparatorluğun kontrolünü ele geçirdi.
286'da, kendisi doğuda kalırken, Alman sınırındaki istilaları kontrol etmek için Maximian'ı eş hükümdar olarak atadı. İmparatorluğu iki ayrı bölgeye ayırmaya çalışan ilk hükümdardı ve 293'te resmi olarak Batı'nın augustus'u olarak Maximian'ı ve kendisini Doğu'nun augustus'u olarak adlandırmıştır.
303 yılında Roma İmparatorluğu'nun Hristiyanlara yönelik son ve en büyük zulmü bu dönemde başlamıştır. 24 Şubat 303'te Diocletianus'un Hristiyanlara karşı ilk fermanı yayımlandı. Buna göre imparatorluk içindeki Hristiyan kitapları ve ibadet yerleri yok edilecekti. Ayrıca Hristiyanların ibadet için bir araya gelmeleri de yasaklanıyordu. Diocletianus'un Nicomedia'daki sarayındaki yangınlar ve Anadolu'daki ayaklanmalardan sonra imparator Hristiyanlara yönelik daha sert yaptırımlara başvurdu ve tüm piskopos ve rahiplerin tutuklanmasını emretti. Bunlar Hristiyanlıktan vazgeçmenin bir işareti olarak görülen kurban vermeyi kabul ettikleri takdirde serbest bırakılıyorlardı. Bu zulüm dalgası en sert biçimde imparatorluğun doğu eyaletlerinde uygulanıyordu ve 313 yılına kadar sürdü. Hristiyanlara yönelik yapılan büyük zulümler Diocletian'ın kendisinden ziyade esas olarak halefi Galerius'un yönetiminde yapılmıştır.