Roma İmparatorluğu Nerva Sikkeleri

MS 30'da Marcus Cocceius Nerva olarak doğan Nerva, MS 96'dan 98'e kadar Roma tahtını elinde tutmuştur. İktidara yükselişi, baskıcı yönetimi onu derinden sevilmeyen bir duruma getiren önceki imparator Domitianus'un öldürülmesinin ardından gelmiştir [MS 18 Eylül 96]. Senato, ılımlılık ve diplomatik beceriler konusundaki itibarını takdir ederek Nerva'yı uzlaşma adayı olarak seçti. Nispeten kısa hükümdarlığı sırasında Nerva, Roma İmparatorluğu'nun refahını iyileştirmeyi amaçlayan birçok önemli reformu hayata geçirmiştir.

Nerva'nın liderliğinin ilk ayları, Domitian'ın yanlışlarını düzeltmeye odaklıdır. Eski imparatorun heykelleri yıkıldı ve Nerva, Domitianus'un sürgüne gönderdiği birçok kişiye af çıkardı. Siyasi sürgünleri affederek ve kölelere karşı muameleyi iyileştirecek önlemler alarak merhamet gösterdi. Nerva ayrıca kentteki yoksulların ihtiyaçlarını karşılamaya çalıştı ve toplumun dışlanmış üyelerine bir miktar rahatlama sağladı. Cassius Dio'ya göre geleneğin ardından hiçbir senatörü idam etmedi, ancak efendilerine karşı komplo kuran tüm köleleri ve azat edilmişleri öldürmüştür.

Nerva'nın hükümdarlığı sırasındaki en önemli eylemlerden biri, MS 97'de Trajan'ı halefi olarak evlat edinmesiydi. Nerva'nın biyolojik bir varisi olmadığından, Trajan'ı evlat edinmek, kendi ölümünden sonra düzgün ve istikrarlı bir güç transferini garanti altına almak için stratejik bir hareketti. Son derece yetenekli ve saygın bir general olan Trajan, olağanüstü bir hükümdar olduğunu kanıtlayacak ve saltanatı, Roma tarihinin en müreffeh ve başarılı hükümdarlarından biri haline gelecekti.

Nerva, MS 98 yılında, 68 yaşında felç geçirdi ve üç hafta sonra öldü. Halefi Trajan, Nerva'nın küllerini Augustus'un mozolesine koydurdu ve Senato'dan onu tanrılaştırmasını istemiştir. Nerva'nın saltanatı nispeten kısa sürse de, Roma tarihinde çok önemli bir dönüm noktası oldu. Nerva ile başlayan Beş İyi İmparator dönemi imparatorluğa istikrar ve yardımsever bir yönetim getirdi. Bu yöneticiler, tebaalarının refahını ön planda tuttular ve etkili yönetime odaklandılar; böylece Roma İmparatorluğu'nda bir refah ve göreceli barış dönemine katkıda bulundular. Diğer dört iyi imparator Trajan, Hadrianus, Antoninus Pius ve Marcus Aurelius'tur. Bu imparatorların her biri, halefini evlat edinme yoluyla seçmiştir. Bu dönemde Roma İmparatorluğu, Britanya'nın kuzeyini, Arabistan ve Mezopotamya'nın bazı kısımlarını kapsayacak şekilde genişlemiştir.