- Katılım
- 4 Şub 2022
- Mesajlar
- 11,367
- Beğeni
- 12,607
Otho Sikkeleri
Marcus Salvius Otho | Marcus Otho Caesar Augustus
Yaygın olarak Otho olarak bilinen Marcus Salvius Otho, Roma tarihinde çalkantılı bir dönem olan MS 69 yılında kısa ve olaylarla dolu bir saltanatı olan bir Roma İmparatoruydu. MS 32'de doğan Otho, nüfuzlu bir Romalı aileden geliyordu ve onu siyasette bir geleceğe hazırlayacak kapsamlı bir eğitim aldı. Otho'nun siyasi kariyeri arasında Lusitania eyaletinin valisi olarak görev yapmak ve prestijli konsolosluk pozisyonunu sürdürmek vardı. Karizmatik kişiliği ve siyasi ittifaklar kurma becerisiyle dikkat çekiyordu. İmparatorluk tahtına yükselişi, MS 68'de İmparator Nero'nun intiharının ardından Dört İmparator Yılı'nın ortasında gerçekleşmiştir.
Plutarch ve Suetonius'un anlatımlarına göre Otho, Nero'nun karısı Poppaea Sabina'ya aşık olması nedeniyle MS 68'de Lusitania'ya gönderildi. İkisi boşandı ve Otho'nun Sabina'dan uzaklaşmasından duyduğu acı ve Hispania'ya taşınması onu Nero'ya karşı isyanında komşu Tarraconensis'in valisi Galba'nın doğal müttefiki haline getirmiştir. Nero'ya verilen destek azaldığında Galba, Otho'nun eşliğinde Roma'ya yürüyüp imparator ilan edilirken, Nero azat edilmiş kölesi Phaon'un villasına kaçtı ve orada kendi canına kıydı. Otho, sadakatinin bir sonucu olarak Galba'nın varisi seçilmeyi bekliyordu ancak Galba, Lucius Piso Licinianus'u [Galba'nın evlatlık varisi] aday gösterdiğinde Otho'nun hayal kırıklığı öfke olarak kendini gösterdi ve Galba'yı öldüren Praetorian'lar arasında bir isyan başlattı. Otho, 15 Ocak 69'da imparator olarak selamlandı, ancak hükümdarlığının kaderi uzun olmayacaktı. Mısır, Afrika ve Tuna lejyonlarının desteğine sahip olmasına rağmen, Ren nehrinde konuşlanmış güçlü lejyonlar arasında Vitellius'a destek güçlüydü ve çatışma kaçınılmaz hale gelmişti. Otho, Dalmaçya'dan gelen takviye kuvvetleri ona ulaşamadan bir savaşa girişti ve Bedriacum Savaşı'nda Vitellius'a karşı yenilgiye uğradı. Generallerinin takviye kuvvetlerini beklemeleri ve bir kez daha savaş teklif etmeleri yönündeki ricalarını görmezden gelen Otho, imparator olarak yalnızca üç ay geçirdikten sonra, daha fazla kan dökülmesini önlemek için gerekçesini sunarak kendi canına kıymıştır [MS 69]. Otho'nun iktidara yükselişi, hırsının ve Roma'daki siyasi durumu manipüle etme yeteneğinin bir sonucuydu.
Otho'nun intiharı çağdaşları tarafından onurlu bir davranış olarak geniş çapta kabul edilmiştir. Romalı şair Martial daha sonra Epigrams VI'da şunu yazmıştır [6.32.1]; Sit Cato, dum vivit, sane vel Caesare maior, dum moritur, numquid maior Othone fuit? = Cato yaşarken Sezar'dan daha büyüktü, öldüğünde Otho'dan daha mı büyüktü? [Ölümde herkes eşittir, bu nedenle sürekli büyüklük arayışı kaçınılmaz olarak boşunadır].
