Bizans İmparatorluğu Basil II Bulgaroktonos Sikkeleri

Basil II Bulgaroktonos Sikkeleri​

ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ Ο ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Β Ο ΒΟΥΛΓΑΡΟΚΤΟΝΟΣ

Ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας Ο πραγματικός Βασίλειος Β ο Βουλγαροκτόνος

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Β Ο ΒΟΥΛΓΑΡΟΚΤΟΝΟΣ - Basil II Bulgaroktonos



10 Ocak 976'dan 15 Aralık 1025'teki ölümüne kadar hüküm süren Romanos II ve Theophano'nun oğlu Makedon hanedanının Bizans İmparatoru. Onun dönemi Bizans'ın en güzel dönemlerinden birisidir. Saltanatının başında yönetim, güçlü, yetenekli ve yozlaşmış bir adam olan hadım Basil Lekapenos'un elinde kaldı. Daha sonra seçkinlerden 2 kişinin isyanlarını bastırdı, Lekapenos'u sürgüne gönderdi ve imparatorluğun kontrolünü ele geçirmiştir. II. Romanus'un oğlu II. Basil, teorik olarak imparatorluğu babası MS 963'te öldüğünde beş yaşındayken miras almıştır. Ancak MS 976'ya kadar vekillerin ve ortak imparatorların gölgesinde kalmıştır. Kendi yönetimine karşı birçok zorlukla mücadele etmek zorunda kaldı ve MS 989'a kadar tam olarak güvende değildi. Bu deneyim onu sert, sert bir adam yapmıştır.




Bizans imparatorlarının en militanı olan Basileios 50 yıllık saltanı boyunca hiç evlenmedi ve tüm saltanatını Bulgarlara, Fatımilere, Gürcülere ve batılı beyliklere karşı seferler yürütmeye adamış Bulgar tehdidini kesin olarak ortadan kaldırmak için muazzam çabalar harcamıştır. 1014'teki Kleidion Savaşı'nda, 15.000 Bulgar'ı yakalayıp kör ettiğinde Bulgar katili [Bulgaroktonos] lakabını almıştır.

Fatımiler ve Araplar da onun gazabını hissettiler ve Gürcistan'ın İmparatorluğa ilhakına nezaret etti. Zengin aristokratları kısa bir tasmada tutarak ordunun bel kemiği olan köylüleri ve küçük çiftçileri desteklemiştir. Basileios'un 1025'te ölümüyle, Orta Çağ Bizans İmparatorluğu en büyük boyutuna, gücüne ve prestijine ulaşmıştı. En önemli imparatorlardan birisidir. Ordu ve halk arasında çok popülerdi. Zaferlerinin dışında, fakirlerin lehine tedbirler aldı. Savaşlara rağmen imparatorluk zenginleşti ve geriye tam bir hazine bırakmıştır. Basil'in 1025'teki ölümüyle, Orta Çağ Bizans İmparatorluğu en büyük büyüklüğüne, gücüne ve prestijine ulaşmıştı. Bunu sürdürmek, hükümdarların haleflerinin hiçbirinde sahip olmadığı göreve bağlılıklarını gerektiriyordu ve onlar, onun mirasını şaşırtıcı bir hızla çarçur etmeye devam etmişlerdir.