Roma İmparatorluğu Erotik Spintria
MS 22 ile 37 yılları arasında, Roma İmparatoru Tiberius'un hükümdarlığı sırasında veya daha önce darb edilmiş olan erotik spintrialar'ın üzerindeki resimler, antik genelevlerin tabloları ve fresklerinde olduğu gibi, çeşitli cinsel karşılaşmaları tasvir etmektedir. Bu tür görüntüleri daha iyi anlamak için, Romalılar arasında erotik sanatın sıklıkla hem erkeklere hem de kadınlara hizmet veren hamamlar gibi halka açık yerlerde ve hatta yemek odaları gibi aile ortamlarında bile sergilendiği unutulmamalıdır.
Fuhuş Roma dünyasında olağan bir durumdu ve bir fahişeyi ziyaret etmek ceza gerektiren bir suç olan zina teşkil etmiyordu. Pompeii'de şimdiye kadar en az 25 genelev tespit edilmiştir. Bunların en büyüğü ve en zengin şekilde dekore edilmiş olanı Lupanare veya Kurtların İni'dir. Lupa; Dişi Kurt anlamına gelir ve antik Roma'da bir Fahişenin Romalı koduydu. Romanın en büyük genelevi Lupanare, sıfırdan bir genelev olarak inşa edilmiş ve fahişelerin ticaret yaptığı on odası vardı. İkinci kattaki odaların ayrı bir girişi vardı ve bu odalar daha varlıklı müşterilere, belki de Napoli Körfezi'ndeki villalarından ayrılan tatilcilere ayrılmıştı.
Lupanare'deki erotik resimlerin çoğu odaların girişlerinin üzerinde yer alır ve bu resimlerin içerideki fahişelerin özelliklerini yansıttığı düşünülmektedir. Buradan, çeşitli cinsel eylemleri tasvir eden spintriaların ilgili bir işleve sahip olabileceği yönünde doğal bir bağlantı kurulabilir. İstenilen hizmet için düzenli parayla önceden ödeme yapmak ve jetonu ödeme olarak kullanmak. Ancak bu açıklama evrensel olarak kabul görmedi ve spintrialar muhtemelen bir oyun parçalarıydı. Spintria ve genelev resimlerindeki görseller hakkında söylenebilecek bir şey varsa, o da bunların lüks ve idealleştirilmiş bir ortamda cinsel karşılaşmaları tasvir ettiği, gündelik bir meseleyi romantikleştirdiğidir. Lupanare'nin odaları sıkışık ve penceresizdir ve hizmetler için ödenen fiyatlar birkaç sestertii'ye kadar değişmektedir. Çoğu fahişenin köle olduğu ve bu adi metal parçası sikkelerin satın alma gücünün denarii ve aurei'den oldukça düşük olduğu göz önüne alındığında, fuhuşun Pompeii gibi bir tatil kasabasında bile pek de göz alıcı bir olay olmadığını anlayabiliriz.
Bu jetonların darb edilmesindeki amaç için farklı teoriler mevcuttur; Spintriae'nin tam anlamı ve kullanımı bir gizem olarak kalmıştır. Jetonların ön yüzünde cinsel aktivitelerde bulunan partnerler, arka yüzünde ise I-XVI Roma rakamları yer almaktadır. Görüntü ve sayı kombinasyonları arasında bir tutarlılık yoktur. Bu jetonlar için en yaygın hipotez, genelevin [lupanarium] yöneticisinin [leno/lena] müşterilerinin nakit paralarını bu jetonlarla değiştireceği ve bu jetonların daha sonra fahişelere cinsel hizmetler karşılığında, hatta belki de jetonların ön yüzünde özel olarak tasvir edilen seks pozisyonları karşılığında verileceğidir.
Bu jetonların arka yüzünde yalnızca 16 rakam bulunması ve bir Roma denarius'un 16 sikke [asses] olması [ki bu bir Roma askerinin ortalama günlük ücretiydi], spintriaların normal Roma parasıyla ilişkili olduğunu ve muhtemelen yalnızca genelevlerde kullanıldığını düşündürmektedir. Ancak bu teorinin birkaç tuzağı var. Birincisi, ön yüzlerinde imparatorluk ailesinin üyelerinin [Augustus, Livia ve Tiberius] yüzlerinin ve bir çelenk içindeki rakamların neredeyse aynı ters yüzlerinin bulunduğu birçok pirinç jetonun bulunmasıdır. Bu, jetonların kullanım alanını oyun parçası veya imparatorluk festivallerinde hatıra eşyası olarak genişletmektedir.
Genelev jetonu tezinin ikinci zayıf noktası, Roma ekonomisi içindeki herhangi bir alt ekonomide antik sikkeye dayalı alternatif bir para biriminin bulunmamasıdır.
Bir diğer farklı görüş ise jetonların buluntu noktaları ve jetonlarda kullanılan metal göz önüne alındığında, bunların İmparatorluk evi tarafından önemli askeri şahsiyetlere, muhtemelen modern tavlaya benzeyen bir oyun olan duodecim scripta'nın bir çeşidi olan, artık unutulmuş bir masa oyununda kullanılmak üzere verilen lüks hediyeler olduğu da düşünülmektedir.
Ancak Spintriaların olası amacına dair en açık kanıt, Pompei'deki Banliyö Hamamları'nda bulunan ve jetonlarda bulunan rakamlarla neredeyse aynı olan erotik sahneleri tasvir eden fresklerle karşılaştırmalara dayanan soyunma odası tezidir. Fresklerin sayılarla eşleştirilmesi, hamam müşterilerinin giysilerini, havlularını vb. saklamak için kullandıkları dolapların yerini gösteriyordu; bu ortamda spintrialar, Romalıların hamamı kullanırken giysilerini nerede sakladıklarını hatırlamak için kullandıkları simgelerdi.
