- Katılım
- 4 Şub 2022
- Mesajlar
- 11,201
- Beğeni
- 12,596
Paylaşmış olduğumuz madalyon [10.18 g] MS 230'da basıldığında, Roma İmparatoru Severus Alexander ve annesi imparatoriçe Julia Mamaea Doğu'da ciddi bir askeri tehdit ile karşı karşıyaydı.
Çökmekte olan Part Krallığı, sonunda Sasani Krallığı olarak bilinen krallığı kuran Ardeşir adında güçlü bir lidere yerini bırakmıştı. 230 yılında Roma'ya Ardashir'in Roma topraklarını işgal ettiği, Mezopotamya'yı yağmaladığı, Nisibis [Nusaybin] ve Carrhae'yi [Harran] ele geçirdiği ve ordusunu Suriye'ye götürdüğü haberi geldi. Ertesi yıl imparator ve annesi Julia Mamaea, Ardashir'le yüzleşmek için bir orduyu Doğu'ya götürdü. Kraliyet ailesinin 233 sonbaharına kadar geri dönmediği zorlu bir seferdi. Ancak imparator ve annesinin karşılaştığı tek sorunlar bunlar değildi, çünkü Roma'daki siyasi atmosfer son yıllarda kontrol edilemez bir hal almıştı. İmparatorun 225 yılında soylu kadın Orbiana ile evlenmesi, Praetorian Muhafızları arasında huzursuzluk yaratan babası Sallustius'a mevki kazandırmıştı.
227 yılına gelindiğinde Alexander Severus'un annesi Julia Mamaea'nın ayarladığı evliliği feshetmekten, eşi imparatoriçe Sallustia Orba Barbia Orbiana'yı sürgüne göndermekten ve kayınpederi Sallustius'u devrimci önlemler aldığı gerekçesiyle vatana ihanetle suçlamaktan başka seçeneği kalmamıştı; bu nedenle Sallustius derhal idam edildi. Babasının idam edilmesinin ardından, Alexander Severus imparatoriçe Orbiana'dan boşandı, unvanı elinden alındı ve Julia Mamaea oğluna onu Kuzey Afrika'ya sürmesini emretmiş ve imparatoriçe Orbiana sürgün edilmiştir. Praetorian Muhafızları, Julia Mamaea ve senatonun hükümette üstlendiği güçlü rollerden o kadar rahatsız olmaya başladı ki, 229 yılında senatör Dio Cassius [daha çok tarih yazılarıyla tanınır - Cassius Dio] güvenliğinin sağlanamaması nedeniyle başkenti terk etti.
Böylece, paylaşmış olduğumuz bu madalyon serisinin üzerinde Julia Mamaea'nın güçlü profili için bağlam buluyoruz. Serinin ters tipleri [arka yüzleri] ise çeşitlilik gösterir; genellikle askeri temaları [bir seferin arifesinde beklenen] ve Jüpiter'e ve Roma'nın sonsuzluğuna adanmış tipleri gösterir. Örnek madalyonun arka yüzünde soldan sağa FELICITAS TEMPORVM : Mutlu/Şanslı Zamanlar lejantı yer alır ve imparator Alexander Severus'u bir kürsüde oturmuş, elinde bir küre ve bir parşömen tutarken, zafer tanrıçası Victory tarafından taçlandırılmış olarak gösterir. İmparatora Roma'da iyi şansın, mutluluğun, talihin ve başarının tanrıçası Felicitas ve Julia Mamaea figürü eşlik eder.
Madalyonun ön yüzünde İmparator Alexander Severus ve annesi Julia Mamaea'nın karşılıklı büstleri yer alır. Soldan sağa IMP SEV ALEXAND AVG IVLIA MAMAEA AVG - Imperator Severus Alexander Augustus Iulia Mamaea Augusta: Başkomutan [İmparator], Severus Alexander, İmparator [Augustus], Saygıdeğer/Muhterem Julia [Avita] Mamaea lejantı. Altta MATER AVG - Mater Augusti: İmparatorun [Augustus] Annesi lejantı yer alır.
Başkomutan [İmparator], Severus Alexander, İmparator [Augustus], Julia [Avita] Mamaea İmparatorun [Augustus] Saygıdeğer/Muhterem Annesi.
Alexander Severus büyük bir imparator olarak hatırlanır, ancak saltanatının çoğu annesi Julia Mamaea tarafından kontrol ediliyordu ve kendisi de zayıf bir bireydi. Alexander Severus'un komutanlarından Maximinus'un [ Daha sonra Roma İmparatoru olacak ve Trakyalı Maximinus olarak bilinecek - Maximinus Thrax ] adamları Alexander Severus ve annesini saklandıkları çadırlarında öldüreceklerdi. Antik yazarlar, imparator Alexander Severus'un her şeyi annesinin tavsiyesi doğrultusunda yaptığını ve onunla birlikte öldürüldüğünü yazmaktadır.
Roma mitolojisinde Felicitas, iyi şansın, mutluluğun, talihin ve başarının tanrıçası veya kişileştirilmiş haliydi. İmparatorluk döneminde Roma'nın devlet dininde önemli bir rol oynadı ve sıklıkla antik sikkelerde tasvir edilmiştir. Felicitas, Roma İmparatorluğu'nun zenginliğinin ve refahının önemli bir sembolü haline gelmiştir. Felicitas, MÖ 2. yüzyılın ortalarına kadar bilinmiyordu; Lucius Licinius Lucullus, İspanya'daki MÖ 151-150 seferi ganimetlerini kullanarak Campus Martius'taki Velabrum'da kendisine bir tapınak adadı. Tapınak, Roma İmparatoru Claudius'un saltanatı sırasında bir yangında yok oldu ve asla yeniden inşa edilmedi.
Roma'daki bir başka tapınak Julius Sezar tarafından planlandı ve ölümünden sonra Marcus Aemilius Lepidus tarafından, Lucius Cornelius Sulla tarafından restore edilen ancak MÖ 44'te Sezar tarafından yıkılan Curia Hostilia'nın yerine inşa edildi. Bu tapınak Roma İmparatoru Hadrianus zamanında artık mevcut değildi ve yeri Santi Luca e Martina kilisesinin altında yer almaktadır.
Çökmekte olan Part Krallığı, sonunda Sasani Krallığı olarak bilinen krallığı kuran Ardeşir adında güçlü bir lidere yerini bırakmıştı. 230 yılında Roma'ya Ardashir'in Roma topraklarını işgal ettiği, Mezopotamya'yı yağmaladığı, Nisibis [Nusaybin] ve Carrhae'yi [Harran] ele geçirdiği ve ordusunu Suriye'ye götürdüğü haberi geldi. Ertesi yıl imparator ve annesi Julia Mamaea, Ardashir'le yüzleşmek için bir orduyu Doğu'ya götürdü. Kraliyet ailesinin 233 sonbaharına kadar geri dönmediği zorlu bir seferdi. Ancak imparator ve annesinin karşılaştığı tek sorunlar bunlar değildi, çünkü Roma'daki siyasi atmosfer son yıllarda kontrol edilemez bir hal almıştı. İmparatorun 225 yılında soylu kadın Orbiana ile evlenmesi, Praetorian Muhafızları arasında huzursuzluk yaratan babası Sallustius'a mevki kazandırmıştı.
227 yılına gelindiğinde Alexander Severus'un annesi Julia Mamaea'nın ayarladığı evliliği feshetmekten, eşi imparatoriçe Sallustia Orba Barbia Orbiana'yı sürgüne göndermekten ve kayınpederi Sallustius'u devrimci önlemler aldığı gerekçesiyle vatana ihanetle suçlamaktan başka seçeneği kalmamıştı; bu nedenle Sallustius derhal idam edildi. Babasının idam edilmesinin ardından, Alexander Severus imparatoriçe Orbiana'dan boşandı, unvanı elinden alındı ve Julia Mamaea oğluna onu Kuzey Afrika'ya sürmesini emretmiş ve imparatoriçe Orbiana sürgün edilmiştir. Praetorian Muhafızları, Julia Mamaea ve senatonun hükümette üstlendiği güçlü rollerden o kadar rahatsız olmaya başladı ki, 229 yılında senatör Dio Cassius [daha çok tarih yazılarıyla tanınır - Cassius Dio] güvenliğinin sağlanamaması nedeniyle başkenti terk etti.
Böylece, paylaşmış olduğumuz bu madalyon serisinin üzerinde Julia Mamaea'nın güçlü profili için bağlam buluyoruz. Serinin ters tipleri [arka yüzleri] ise çeşitlilik gösterir; genellikle askeri temaları [bir seferin arifesinde beklenen] ve Jüpiter'e ve Roma'nın sonsuzluğuna adanmış tipleri gösterir. Örnek madalyonun arka yüzünde soldan sağa FELICITAS TEMPORVM : Mutlu/Şanslı Zamanlar lejantı yer alır ve imparator Alexander Severus'u bir kürsüde oturmuş, elinde bir küre ve bir parşömen tutarken, zafer tanrıçası Victory tarafından taçlandırılmış olarak gösterir. İmparatora Roma'da iyi şansın, mutluluğun, talihin ve başarının tanrıçası Felicitas ve Julia Mamaea figürü eşlik eder.
Madalyonun ön yüzünde İmparator Alexander Severus ve annesi Julia Mamaea'nın karşılıklı büstleri yer alır. Soldan sağa IMP SEV ALEXAND AVG IVLIA MAMAEA AVG - Imperator Severus Alexander Augustus Iulia Mamaea Augusta: Başkomutan [İmparator], Severus Alexander, İmparator [Augustus], Saygıdeğer/Muhterem Julia [Avita] Mamaea lejantı. Altta MATER AVG - Mater Augusti: İmparatorun [Augustus] Annesi lejantı yer alır.
Başkomutan [İmparator], Severus Alexander, İmparator [Augustus], Julia [Avita] Mamaea İmparatorun [Augustus] Saygıdeğer/Muhterem Annesi.
Alexander Severus büyük bir imparator olarak hatırlanır, ancak saltanatının çoğu annesi Julia Mamaea tarafından kontrol ediliyordu ve kendisi de zayıf bir bireydi. Alexander Severus'un komutanlarından Maximinus'un [ Daha sonra Roma İmparatoru olacak ve Trakyalı Maximinus olarak bilinecek - Maximinus Thrax ] adamları Alexander Severus ve annesini saklandıkları çadırlarında öldüreceklerdi. Antik yazarlar, imparator Alexander Severus'un her şeyi annesinin tavsiyesi doğrultusunda yaptığını ve onunla birlikte öldürüldüğünü yazmaktadır.
Roma mitolojisinde Felicitas, iyi şansın, mutluluğun, talihin ve başarının tanrıçası veya kişileştirilmiş haliydi. İmparatorluk döneminde Roma'nın devlet dininde önemli bir rol oynadı ve sıklıkla antik sikkelerde tasvir edilmiştir. Felicitas, Roma İmparatorluğu'nun zenginliğinin ve refahının önemli bir sembolü haline gelmiştir. Felicitas, MÖ 2. yüzyılın ortalarına kadar bilinmiyordu; Lucius Licinius Lucullus, İspanya'daki MÖ 151-150 seferi ganimetlerini kullanarak Campus Martius'taki Velabrum'da kendisine bir tapınak adadı. Tapınak, Roma İmparatoru Claudius'un saltanatı sırasında bir yangında yok oldu ve asla yeniden inşa edilmedi.
Roma'daki bir başka tapınak Julius Sezar tarafından planlandı ve ölümünden sonra Marcus Aemilius Lepidus tarafından, Lucius Cornelius Sulla tarafından restore edilen ancak MÖ 44'te Sezar tarafından yıkılan Curia Hostilia'nın yerine inşa edildi. Bu tapınak Roma İmparatoru Hadrianus zamanında artık mevcut değildi ve yeri Santi Luca e Martina kilisesinin altında yer almaktadır.